DEAD ISLAND 2

جهت خرید و اطلاع از قیمت انواع اکانت قانونی پلی استیشن ، ظرفیتی ، اکانت قانونی fifa24 ,ea sport fc و god of war و gta و همچنین اکانت پلاس ترکیه ، پرمیوم ،اکسترا و گیفت کارت پلی استیشن در تهران و کرج با فروشگاه cdstop تماس بگیرید.

نقد و بررسی DEAD ISLAND 2

حتی روش وحشیانه‌ای که اعضای زامبی‌ها در سطل‌های خاکستری از گور در Dead Island 2 منفجر می‌شوند ، برای سرگرم‌کننده کردن بازی کافی نیست. مطمئناً، قرار گرفتن در میان انبوهی از زامبی‌ها با تفنگ تهاجمی غذای کلاسیک بازی است، اما نبرد تنوخ‌آمیز Dead Island 2 به اندازه‌ای ناامیدکننده است که کل تجربه را خدشه‌دار می‌کند. این از طراحی محدود کننده و اغلب ناعادلانه بازی صحبت می کند که همه را مجازات می کند، به جز دقیق ترین (و خوش شانس ترین) گیمرها.

چگونه بازی ای که احساس می کند این بدجنس است محصول یک چرخه توسعه 10 ساله است؟

جزیره مرده 2 به شدت انفجاری از گذشته است. زیبا به نظر می رسد، اما یک ماجراجویی زامبی اکشن اول شخص با تلفن همراه با نبردهای عجیب و غریب، نوشته های وحشتناک، و مراحل بیش از حد خطی است که عمق ندارد.

اگرچه از نظر فنی دنباله‌ای بر جزیره مرده 2011 است ، اما بیشتر شبیه یک گام به عقب است تا جلو. همانطور که بازیکنان در مناطق معروف لس آنجلس، کالیفرنیا کاوش می کنند، همه چیز شبیه به ضرب وشتم نیمه گرمسیری بیش از حد شبیه به اصلی است. در ابتدا، گروهی از بازماندگان از طریق هواپیما که به سرعت توسط ارتش سرنگون می شود، تلاش می کنند تا از شیوع زامبی لس آنجلس فرار کنند. به طور پیش‌بینی‌شده، شخصیت‌ها در حالی که فحش می‌دهند و راه خود را در میان انبوهی از انبوهی‌ها شکست می‌دهند، برای یافتن درمانی برای عفونت زامبی‌ها تلاش می‌کنند.

مبارزه ناسازگار

حلقه اصلی گیم پلی بازی Dead Island 2 از بازیکنان می خواهد که از مناطق مختلف لس آنجلس (یا همانطور که بازی آن را “HELL-A” می نامد) بازدید کنند، جایی که باید برای مبارزه با انبوه زامبی ها به دنبال منابع بگردند. سلاح‌های غوغایی مانند کلاغ، خفاش و شمشیر، هر کدام ویژگی‌های تعیین‌کننده‌ای دارند و آزمایش را تشویق می‌کنند، به‌ویژه از آنجایی که با استفاده از آن‌ها تنزل پیدا می‌کنند (نه بر خلاف Breath of the Wild ).

مبارزات Melee به خودی خود بی‌نقص و تصادفی به نظر می‌رسد، با هیت‌باکس‌های ناسازگار که اکثر برخوردها را خسته‌کننده می‌کند. ممکن است گاهی اوقات، nailbat شما با دشمن ارتباط برقرار کند، اما بازی حمله را ثبت نمی کند. و از طرف دیگر، حتی زمانی که فراتر از محدوده یک زامبی هستید، ممکن است همچنان آسیب ببینید. این باعث می‌شود بازی‌های زیادی ارزان و غیرعادلانه به نظر برسند.

هنگامی که قفل اسلحه ها را باز می کنید (پس از حدود شش ساعت طاقت فرسا)، نبرد با زامبی ها بسیار بهتر است. با این حال مهمات کمیاب باقی می ماند، بنابراین شما هنوز باید با سلاح های غوغا در کل بازی کنار بیایید. اگر فقط مانند بازی اول انعطاف بیشتری برای انتخاب و انتخاب داشتید.

به طرز شگفت انگیزی، منابع شما (یا فقدان آنها) پس از هر بازی به پایان می رسد. اگر تمام داروهای خود را برای یک نبرد خاص خرج کنید و سپس از آن خارج شوید، این برخورد را بدون هیچ آیتم درمانی از سر خواهید گرفت. بسیاری از بازی‌های Dead Island 2 بسیار بد، قدیمی و کاملاً تنبیه‌کننده به نظر می‌رسند. وقتی می‌خواهید در بازی‌ای که قرار است تماماً در مورد زامبی‌کشی باشد، به طور کلی از دعوا صرف نظر کنید، پس فایده چیست؟

محدوده محدود

حالات محدود کننده مبارزات تقریباً در هر بخش از تجربه Dead Island 2 گسترش می یابد . مراحل نیمه باز آن به گونه ای به هم متصل شده اند که با فضای باز بازی اول فاصله زیادی دارد. این بار، هیچ انگیزه واقعی برای کاوش وجود ندارد، و چیزها خیلی سریع تکراری و خطی می شوند.

حتی پیشرفت نیز محدود کننده، بیش از حد ساده و رضایت بخش به نظر می رسد. سیستم ارتقاء کارت به نوعی مانند درخت مهارت عمل می کند، فقط توانایی ها در گرمای جنگ، به خصوص در ابتدا، تفاوت چندانی ایجاد نمی کنند. رویکرد Back 4 Blood به لطف تأثیری که هر توانایی بر گیم‌پلی می‌گذارد، در واقع معنادار است، اما مهارت‌های Dead Island 2 احساس می‌شود.

مطمئناً، مهارت Drop Kick برای کنترل جمعیت عالی است، اما اکثر موارد دیگر مانند Pain Threshold – که در هنگام طفره رفتن یا مسدود کردن آسیب متوسطی را افزایش می دهد – احساس ناتوانی می کنند. بنابراین شما هرگز مجبور به کسب XP یا انجام ماموریت های جانبی در زمانی که تنها پاداش ها بسیار کم است، احساس نمی کنید.

این بازی همچنین دارای شش شخصیت قابل بازی است که هر کدام توانایی ها و شخصیت های منحصر به فرد خود را دارند. با این حال، انتخاب یک شخصیت جدید، بازی را از ابتدا شروع می کند. مانند کارت‌های مهارت، بسیاری از توانایی‌های بازماندگان تفاوت چندانی ایجاد نمی‌کنند و تقریباً هیچ دلیلی برای بازی دوباره با یک شخصیت متفاوت باقی نمی‌گذارند.

یک تماشاگر